#12 Stephen King - seria Lśnienie, Tom I " Lśnienie "

Autor : Stephen King

Tytuł : "Lśnienie"

Tytuł oryginału : " The Shining" 
Tłumaczenie: Zofia Zinserling

Wydawnictwo: Prószyński i S-ka 

Ilość stron: 515

Gatunek: horror

"Góry wybaczają niewiele pomyłek."

Hotel Panorama mieści się wysoko w górach, na okres zimy jest zamykany ze względu na śnieżyce i brak dojazdu. Jack Torrancec zostaje zatrudniony w hotelu na okres ochłodzenia jako dozorca całego kompleksu. Mężczyzna zabiera ze sobą żonę Wendy i pięcioletniego synka Dann'ego. Chłopiec nie jest zwyczajnym dzieckiem, spostrzega otaczający go świat w nieco inny sposób niż reszta jego otoczenia. I właśnie dzięki temu " darowi " dziecko zaczyna dostrzegać rzeczy, które nie powinny mieć miejsca w pomieszczeniach hotelu. Czy rodzina w porę dostrzeże zmiany zachodzące w głowie rodziny i uda im się zapobiec strasznym wydarzeniom ? 

"Uczepił się rzeczywistości i trzymał z całej siły."

Jack Torrance,  były nauczyciel, alkoholik po przejściach. Przeszłość go nie rozpieszczała, ale teraz liczy na poprawę a wszystko dla swojej rodziny i synka. Bohatera poznajemy w chwili, gdy stara się o pracę. Jest to człowiek, który potrafi wiele myśli zatrzymać dla siebie tylko po to aby zrobić wrażenie na drugiej osobie, mimo że w środku będzie się gotował. Mężczyzna bardzo często wraca w swojej głowie do przeszłości i rozpamiętuje przez co ucieka od świata rzeczywistego. Wraz z fabułą książki zauważamy jak zmienia się jego zachowanie. Bohater jest bardzo podatny na wpływy zewnętrzne i z łatwością można mu namieszać w głowie. 

Polubiłam tego bohatera, ale gdybym znała go w życiu realnym trzymałabym go na dystans, ponieważ w wielu momentach sprawiał, że się go bałam. 

Wendy- typowa gospodyni domowa. Kobieta ta, w książce doprowadzała mnie do szału. Mimo, że w przeszłości miała ona wiele zatargów ze swoją własną matką i to po części wpływało na jej obecne zachowanie, mi nie pozwoliło jej zrozumieć. Bohaterka na wszystko reagowała płaczem i paniką, można powiedzieć, że każdy dzień zaczynała i kończyła od tej właśnie czynności. W książce zdecydowanie zabrakło osoby, która by nią potrząsnęła i doprowadziła do pionu. 

Danny. Chłopiec był dla mnie taką zagadkową niezwykłą postacią. Jak na pięcioletnie dziecko był niezwykle inteligentny i rozumiał rzeczy, które były na prawdę zagmatwane. Bohater w swoim życiu ma " wymyślonego" przyjaciela, na początku jest on dla niego wsparciem, ale z czasem chłopiec zaczyna się go bać. Jest to postać której nie da się polubić, ale dzięki "darowi ", który posiada, budził we mnie dyskomfort i strach. 

Przy zwracaniu uwagi na bohaterów, warto przyjrzeć się postaci na pozór mało znaczącej. Szef kuchni w Panoramie, ciemnoskóry - Hallorann. Mężczyzna od początku znajomości zyskuje zaufanie małego chłopca, a wszystko przez to, że sam posiada tak dobrze znany Danny'emu dar. W dalszych chwilach fabuły, postać mężczyzny przewinie się kilka razy i będzie bardzo znaczącą układanką puzzli. Bohater jest osobą otwartą i niezwykle pomocną. Posiada dużą wiedzę, ale i poczucie humoru. Jest to postać drugoplanowa, ale łatwo zapada w pamięć i serce. 

"Kiedy ktoś dorosły widzi rzeczy nieistniejące, uważamy, że kwalifikuje się do pokoju bez klamek. Kiedy dzieciak mówi, że widział trolla w sypialni albo wampira za oknem, po prostu uśmiechamy się pobłażliwie. "

Akcja książki rozwija się bardzo powoli - co jak zauważyłam można podpisać jako styl pisania autora. Jednak nie jest ani nudna, ani monotonna. King wprowadza nas małymi kroczkami w inny świat małego chłopca i jego rodziny, po to abyśmy zrozumieli  późniejszy przebieg wydarzeń. Z każdym kolejnym wątkiem dowiadujemy się więcej jak i zaczyna dziać się coraz więcej ciekawych, ale i mrożących krew w żyłach wydarzeń. A cały zabieg po to aby przy końcu rozpętać prawdziwą akcje, która sprawi, że będziemy bać się wyjść do łazienki. 

Pomysł na fabułę, na prawdę oryginalny i poprowadzony sprawnie do samego końca. Zakończenie - przynajmniej dla mnie - zupełnie nie spodziewane i nie oczekiwane. Kilka nagłych zwrotów akcji, które mieszają w głowie i podnoszą rytm bicia serca. Zaczynamy wątpić w jakiekolwiek zakończenie, które ustaliliśmy sobie w głowie. Momentów w których dostałam gęsiej skórki i bałam się spojrzeć w ciemność od groma! Wydaje mi się, że przez co najmniej kilka dni będę biegiem uciekać z łazienki i właśnie o taki efekt mi chodzi, gdy biorę się za książkę z gatunku horror. 

Bohaterowie wykreowani w sposób rzeczywisty, fabuła ciekawa i pełna grozy, zakończenie niespodziewane. 

Pan Stephen w tej pozycji nie zawiódł mnie ani troszkę a wręcz doprowadził do tego, że na prawdę się bałam. Polecam Wam, więc tę książkę na samotne wieczory, na pewno się nie zawiedziecie. 

"Argumenty przeciwko pomieszaniu zmysłów padają z lekkim szelestem jeden na drugi... "

Ode mnie 5/5.