#86 Remigiusz Mróz - "Hashtag"

Autor: Remigiusz Mróz

Tytuł: "Hashtag"

Tytuł oryginału: ---
Tłumaczenie: ---

Wydawnictwo: Wydawnictwo Czwarta Strona

Ilość stron: 419
Gatunek: thriller psychologiczny

"-Ludzie się nie zmieniają - odparł cicho Strach. - Jedynie ich maski niszczeją i zaczynają prześwitywać."

Tesa opuszcza dom tylko wtedy kiedy naprawdę musi to zrobić. Ogarnia ją więc wielkie zdziwienie, gdy dostaje wiadomość z informacją, że jej paczka już czeka w paczkomacie, przecież nic nie zamawiała. Ciekawość bierze jednak górę nad innymi myślami i kobieta rusza sprawdzić ową przesyłkę. Tesa nie spodziewa się, że owo zawiniątko zmieni jej dotychczasowe życie, a ona sama będzie musiała jeszcze raz zmierzyć się ze swoją przeszłością. W tym samym momencie internet obiega dziwny hashtag: #apsyda i może nie zwróciłoby to większej uwagi, gdyby nie fakt, że zamieszczają go osoby, które od dawna uznawane są za zaginione. Co łączy główną bohaterkę z tym zdarzeniem?

"To nie jest idealny świat, w którym wszystkie błędy są od razu naprawiane. Wręcz przeciwnie."

Nie należę do fanów Remigiusza Mroza, ale nie jestem też jego przeciwniczką. Uważam, że autor ma ciekawe pomysły na swoje książki i realizuje je w taki sposób, żeby przyciągnąć uwagę czytelnika. Lubie więc od czasu do czasu sięgnąć po książkę tego autora. Tym razem padło na nowość i jestem bardzo zaskoczona tym, jak autor potrafi manipulować czytelnikiem!

Tesa, to kobieta przy kości. Na co dzień mierzy się ze swoimi prywatnymi problemami oraz myślami samobójczymi. Na szczęście ma w swoim życiu mężczyznę - Igora -, który doskonale rozumie jej bolączki i wspiera na każdym kroku. Było mi szkoda tej dziewczyny, bo oprócz tego, że przez swój wygląd czuła się źle w otoczeniu ludzi, to została wplątana w pewne bagno, które z każdym dniem wciąga ją coraz bardziej.

Według mnie Mroza można pochwalić za konstrukcje bohaterów w tej historii, każda osoba, która miała odegrać ważną rolę dla rozwoju wydarzeń, została przedstawiona tak, żeby czytelnik miał jasne spojrzenia na jej profil i mógł ocenić czy owa postać stoi po dobrej, czy złej stronie mocy. Jednocześnie należy pamiętać, że autor uwielbia bawić się czytelnikiem, zmieniając akcje książki z chwili na chwilę i mieszający w całych zdarzeniach wyprowadzając czytelnika w pole.

Jeśli chodzi o fabułę, to toczy się ona swoim, dużo wcześniej wyznaczonym torem. Nie jest to dynamiczna akcja, ale miarowa, która pozwala zastanowić się zarówno głównej bohaterce, jej pomocnikom, jak i czytelnikowi nad wskazówkami, które zostawia tak zwany "Architekt" i do czego finalnie mogą one prowadzić. Zagadka, która łączy się z hashtagami, nie jest łatwa, choć pozornie pewne kwestie wydają się przejrzyste, zapewniam Was, że tak nie jest. Autor potrafi poprowadzić zaskakującą fabułę, która nie musi pędzić jak szalona, aby zainteresować i wciągnąć czytelnika. Ale w miarowej akcji, potrafi on zaskoczyć rzeczami, których nikt się nie spodziewał.

Język autora jest prosty i łatwy, jednocześnie dosadny. Nie znajdziemy tu jakichś wyszukanych słów, po prostu treść, która, dzięki jasności, powinna być zrozumiała dla każdego czytelnika.

Nie zdradzając za wiele z fabuły, muszę Wam jednak wspomnieć o zakończeniu. Pozwólcie, że dorównam je do takiej mega szybkiej przejażdżki na kolejce górskiej. Czytając tę książkę, ciągle jedziecie w górę, może nie na taką stromą, ale cały czas się wznosicie, coraz wyżej i wyżej. I gdy wydaje Wam się, że zaraz, już za momencik będzie czubek toru i moment kulminacyjny w "Hashtagu", że poznacie tor lotu w dół i tym samym zakończenie książki, to się cholernie mylicie! Autor niespodziewanie wznosi nas jeszcze wyżej, przyspiesza tempo i pędzimy tylko w górę i w górę, a nasza wyobraźnia nie nadąża za tym, co się dzieje. Powiem, Wam szczerze, że ja czytając ostatnie strony, półgębkiem się uśmiechałam, przeklinając w myślach spryt autora, a w mojej głowie miałam dosłowne "WTF?!".

Podsumowując, polecam tę książkę osobom, które lubią ten gatunek oraz, tym którzy nie muszą mieć dynamicznych akcji, aby czuć zadowolenie z lektury. Mnie po pierwsze urzekło zbudowanie postaci w tej historii. Trafiła nam się bohaterka, która ma wiele niedoskonałości i one właśnie są wykorzystywane, przez osobę, która nią manipuluje. Oprócz tej postaci, mamy dwóch męskich bohaterów, których role wydają nam się jasne, ale czy takie właśnie będą, jak spodziewa się czytelnik? Kolejnym elementem, który mi się podobał to akcja. Książka ta udowadnia, że nie musi dochodzić do wybuchów na każdym kroku i morderstw, aby wciągnąć czytelnika i uwięzić w treści. Ja nie mogłam się od niej oderwać. A po trzecie, to zakończenie, które mnie zniszczyło. Gdy wydawało mi się, że już wszystko wiem, że wszystko wyszło na jaw i teraz już będzie dobrze, autor uderzył, zmieniając moje poglądy na tę historię.

Za możliwość przeczytania książki, dziękuje Wydawnictwu Czwarta Strona