#23 Alicja Górska - "365 dni. Zobaczymy sie znów"

Autor : Alicja Górska

Tytuł : "365 dni. Zobaczymy sie znów"

Wydawnictwo: Novae Res

Ilość stron:194

Gatunek: literatura współczesna

"Ktoś napisał nam scenariusz, dał rolę i kazał grać. Ale nie wziął pod uwagę prawdziwych uczuć. Był cholernym egoistą. Reżyser życia chciał swojego sukcesu."

Główna bohaterka imieniem Lullaby, zaczyna pierwszy rok studiów. W tym czasie poznaje ideał mężczyzny-Evana-zupełnie przypadkowo. I tak zaczyna się ich związek. Dziewczyna ma wszystko o czym większość może tylko pomarzyć, wspaniałego bogatego mężczyznę, wymarzone studia i prace, która sprawia jej przyjemność. Jednak coś się zmienia, gdy na wykład przychodzi nowy, młody przystojny wykładowca-Louis. Bohaterka szybko łapie wspólny język z nowo poznanym mężczyzną. Ale co dalej, gdy okaże się, że mężczyźni obecni w jej życiu nie są do końca tym za kogo się podają ?

"To tylko miłość. Ona przychodzi w najmniej oczekiwanych momentach. Nie pyta o zgodę. Szuka serc i je znajduje, ale nie czeka na ich otwarcie. Sama je otwiera."

Na początku strasznie ciężko było mi się wgryźć w tekst, głównie przez bardzo krótkie zdania stosowane przez autorkę, ale wraz z rozwinięciem wątków samoistnie przestałam na to zwracać uwagę i leciałam strona za stroną wciągnięta w fabułę. 

Historia opowiadana jest z perspektywy dziewczyny z małymi wtrąceniami Lou w późniejszym okresie i to mi odpowiadało, chociaż jego mogłoby być trochę więcej jak i chętnie poznałabym również spojrzenie Evana na całość.

Wątek miłosny, leci strasznie szybko do przodu. Jednak w jakiś sposób mogę zrozumieć ten pośpiech ze względu na okoliczności.

Co do głównych bohaterów, mam wątpliwości.

Główna bohaterka,  na samym początku mnie irytowała. Jej zachowania były po prostu dziecinne, później nieco bardziej ją polubiłam i pozostawiam nasze stosunki jako koleżeńskie. Podobało mi się w niej to, że jest pewna siebie mimo jakiejś tam nieciekawej przeszłości.

Evan i Lou, pozornie bardzo do siebie podobni, chociaż w praktyce niebo a piekło :D

Ale jednak zbyt wyidealizowani chociaż trzeba na to patrzeć z małym przymrużeniem oka. 

I wątek na który czekałam od samego początku, gdy tylko zaczęłam czytać książkę, czyli fantastyczny, przez wszystkich wspominany. 

Szybko się go domyśliłam, ale nie było to rozczarowujące, byłam ciekawa jak autorka go rozwinie i co się stanie. I muszę przyznać, że zostałam bardzo mile zaskoczona. Kocham takie wątki, a ten został poprowadzony w oryginalny sposób. 

Będąc przy końcu książki miałam ochotę zamordować Alicje :D Modliłam się aby jednak koniec nie był taki jak się zapowiadało, żeby autorka zrobiła zwrot.

Popłakałam się jak durna i zastanawiam się jak mogłaś to tak skończyć??! 

"W pustej sali starego teatru dwoje kochanków całowało się bez pamięci. Bicie ich serc rozchodziło się echem, odbijając o zniszczone ściany. Przyśpieszone oddechy i dłonie błądzące po ciałach świadczyły o poznawaniu siebie nawzajem. Świadkami byli tylko oni sami... Dwoje kochanków w pustej sali starego teatru..."

Jeśli ktoś jeszcze nie wie, Alicja pisząc tę książkę miała lat 17 i jest to jej debiut, który ja osobiście uważam za jak najbardziej udany. Książka nie jest jakoś wybitna, ale patrząc na nią należy mieć na uwadze, że jest to pierwsza wydana książka autorki. Bohaterowie zostali wykreowani ciekawie, fabuła, poprowadzona dość szybko bez zbędnych opisów. Zostały poruszone ważne kwestie takie jak Bóg, miłość, rodzina. Wątek fantasty, wspaniały! Żałuje, że było go tak mało, a koniec mnie zniszczył.

Alicjo, jedyne co pozostaje mi napisać to abyś pisała dalej i wydawała kolejne książki i błagam pomyśl nad kontynuacją "365 dni.." :D

Alicje, znajdzie cie tutaj Polecam Good Book